Nele Decuypere: Project Manager
De 46-jarige Nele Decuypere werkt als Project Manager bij Actemium. Ze leidt projecten van A tot Z: van het opstellen van de planning tot budgetopvolging. Daarnaast controleert ze dat elk project volgens plan verloopt, in nauwe afstemming met haar team en de klant, zowel op kantoor als op locatie.
“Pas toen ik erin zat, besefte ik dat ik goed kan functioneren in een technische omgeving.”
- Naam: Nele Decuypere
- Leeftijd: 46
- Studies: Master in de Toegepaste Economische Wetenschappen (KU Leuven) & Master na Master in Applied Economics met Erasmus+-programma in Duitsland (KU Leuven)
- Functie: Project Manager
- Hobby’s: Reizen, wandelen, lezen, badminton en tennis
Hoe ben je vanuit jouw economische achtergrond in een technische omgeving terechtgekomen?
Nele: Eigenlijk ben ik er eerder toevallig ingerold. Tijdens mijn studies Toegepaste Economische Wetenschappen lag de focus vooral op economie, inkoop en strategie. Mijn eerste jobs in een inkoopfunctie sloten daarbij aan, maar brachten me tegelijk in contact met ingenieurs en technische projecten. Vanuit die samenwerking ben ik stap voor stap in projectmanagement gegroeid. Wat me daarin aansprak, was vooral de dynamiek van de technische sector: je werkt op uiteenlopende innovatieve projecten met verschillende stakeholders samen. Hoewel ik zelf geen technische achtergrond heb, geeft dit werk mij de kans om voortdurend bij te leren. Wat me bij VINCI Energies aantrok, is de combinatie van uitdagende projecten, diverse klanten en de mogelijkheid om via opleidingen verder te groeien.
Zijn er momenten geweest waarop je je extra hard moest bewijzen in deze sector?
Nele: Heel zelden. Ik herinner me vooral één situatie uit een vorige job. Ik had een project grondig uitgerekend en concludeerde dat het financieel niet haalbaar was. Tijdens de vergadering reageerde de CEO geërgerd en zei dat ik ‘emotioneel’ deed, terwijl ik juist een objectieve analyse met cijfers presenteerde. Die opmerking voelde erg onterecht, zeker omdat de emotionele reactie eigenlijk van zijn kant kwam. Gelukkig greep een collega in en werden mijn berekeningen later bevestigd. Zulke situaties zijn uitzonderlijk, maar ze tonen hoe snel je in een hokje kan worden geplaatst. Voor mij bevestigt die ervaring dat gedegen voorbereiding en feiten de beste manier zijn om stevig in je schoenen te staan. In mijn dagelijkse samenwerking merk ik echter nauwelijks een verschil, we werken gewoon goed samen. Ook als ik de enige vrouw in een team of vergadering ben, wordt daar nooit aandacht aan besteed en dat voelt heel vanzelfsprekend. Voor mij is dat de juiste manier: je werkt gewoon samen, zonder dat gender een rol speelt, positief of negatief.
Hoe denk je dat jouw schooltijd jouw traject heeft beïnvloed?
Nele: Op mijn meisjesschool werden technische richtingen nauwelijks belicht; de meeste meisjes kozen andere studies. Zelfs in de lagere school viel op dat meisjes vooral verwacht werden te breien en jongens te timmeren. Thuis kwam techniek ook nauwelijks aan bod, dus ik ontdekte pas later tijdens mijn job dat ik goed in een technische omgeving kan functioneren. Als meisjes niet in aanraking komen met techniek vanaf een jonge leeftijd, leren ze die optie niet kennen en baseren ze hun studiekeuze op de kennis en ervaring die ze hebben. Mijn advies: probeer het uit en ontdek wat bij je past.
